Page 59 - De bloei voorbij

rol speelt om zaken aan de oppervlakte te brengen, mensen bewust te maken, te inspireren en wat mij betreft strijdbaar te maken. Kunst als countervailing power, om vraagstukken inzichtelijk te maken en genadeloos bloot te leggen. Fotografie is daarvoor bij uitstek het medium. Noorderlicht slaagt daar sinds jaar en dag in en is van grote en blijvende betekenis in haar rol als maatschappijkritische aanjager en spiegel door het tonen van fotografie, die dit soort discussies voedt, mensen een stem geeft en verbindt. Elke samenleving verdient broedplaatsen en subculturen die met nieuwe stijlelementen of kunstvormen hun verzet en strijdbaarheid tonen en mensen in beweging brengen. In zijn algemeenheid geloof ik nog steeds in de functie van kunst als countervailing power. Hoe de fotografie zich tegen deze achtergrond ontwikkelt, is voor mij een vraag. De ontwikkeling van de techniek gaat razendsnel, zowel wat betreft de plaatjes die iedereen tegenwoordig kan schieten tot en met de ontwikkeling van virtual reality. Als de fotografie hiermee een verbinding kan maken, dan heb je wel iets in handen. Als nieuwe beeldtaal om de toekomst te dromen of om te laten zien waar het niet naar toe moet met bijvoorbeeld de ongebreidelde macht van commerciële sociale netwerken en de exploitatie van big data.” Vriendschap op afstand “Als wethouder 68 had ik een soort vriendschap op afstand met Ton. Altijd met een groot respect voor zijn trouw aan zijn principes en waarden, voor zijn sociaal engagement, het geloof in eigen kunnen en in de kwaliteit van zijn fotografie. Vanuit die passie heeft hij Noorderlicht op poten weten te zetten. Met volle inzet en overtuigingskracht, soms op verbaal onnavolgbare wijze en weinig tactvol maar ook op de juiste momenten strategisch opererend. Wat hij heeft neergezet is indrukwekkend. Met hard werken onder af en toe forse tegenwind, groeide Noorderlicht uit tot een internationaal toonaangevende fotografie-instellingen: een prestatie van formaat. In dat proces heb ik Ton mogen volgen. Ik heb wel eens last van hem gehad wanneer hij in de pers zijn gram ging halen over te weinig subsidie om salarissen te kunnen betalen en hij de galerie noodgedwongen zou moeten sluiten met Enschede als wenkend alternatief. Ik dacht: ‘Shit, dan heb je veel sympathie voor hem en zijn club, ben je als wethouder hard in de slag met collega-bestuurders in het Noorden om ze uit alle macht te bewegen ook hun verantwoordelijkheid te nemen, | 57