Page 9 - De bloei voorbij 3

Deze twee kersen. Die zijn van een dode kersenboom. Een boom gaat tak voor tak dood. Dus aan de ene tak zitten nog kersen, op het moment dat ze lekker zijn worden ze er afgevreten door de Vlaamse gaaien. Soms laten ze er wat van over. En deze foto is gemaakt om half zes ’s avonds. In september. Met dat mooie strijklicht. Rotte bladeren. Jij vindt ze wat eng? Zit nog wat groen in. Meestal haal ik dat weg, omdat ik groen niet mooi vind. Maar nu ik het zie en denk ik: ’t is eigenlijk wèl mooi.

Nog iets... met dit project ben ik heel bewust begonnen de dingen buiten het beeld te laten vallen. Eerder zat alles ín het beeld. Kijk maar hoe dat gebeurt bij deze besjes. Heel veel van die tros houd ik buiten het beeld. Dat is best moeilijk en ongebruikelijk. Maar ik vind dat het werkt.

En dit. Een vogelkopje. Zo trof ik dat skelet aan. In een oud ongebruikt rieten plantenmandje. Het hing aan een boom. Daar is een nest in gebouwd en om de een of andere reden kon zij er niet meer uitkomen. Ik weet eigenlijk niet of het een zij was. Kan de ook de vader zijn, of een van de jongen. Die onscherpte, dat is het mandje. Toen ik een appel doorsneed wist ik niet dat ik dit zou krijgen. Kijk! Dat pitje, dat witte vruchtvlees. Ineens zie je het. En deze... een dooie laurierplant. Dit hier schiet gewoon uit een knoflook. En die draden? Die komen uit een maiskolf.
Dit vind ik misschien wel de leukste foto uit het boek. Zo’n liaantje dat om een prei heen zit. Die grijpertjes zijn zo fascinerend. Alle bonen die aan zo’n rekje moeten hangen hebben dat ook. Grijphandjes.

Dit project bepaalt me bij wat er gebeurt in de tuin. Wat er gaande is. Zo vraag ik me steeds meer af hoeveel zaad dat ik voor mijn groentetuin gebruik van gif is voorzien. Ik was intens verbaasd laatst te horen dat de vlinderplanten, die je bij zo’n grote keten van tuincentra koopt, behandeld zijn met spul waar vlinders niet tegen kunnen. Die gaan er dood van. Ik stop wel eens bij boerderijen die leveren aan een supermarktketen. Daar staat dan zo’n kastje voor insecten. Ik kijk er in. In al die kastjes heb ik nog nooit een insect ontdekt.

Het is echt een ontdekkingsreis voor mij geweest. Een hele kinderlijke misschien. Ik moest mezelf de discipline opleggen om te zien wat ik dacht al te kennen. Een heel raar fenomeen. Dit... was is het? Nee, nee! Geen aardappel... jij moet nog héél veel leren! Dit is weer zo’n ontdekking. Dit is een champignon. Leg die maar eens in een koelkast. Dan krijgt hij deze mooie paarse gloed. En die druiventros. Dat paars is rotting. Heb ik aangezet. Soms namelijk voer ik de spielerei wat verder door. Dan speel ik met de tonen van de middeleeuwen. Ik vind het plezant om naar te kijken. Het geeft ruimte. Het geeft rust.

Of er een foto bij zit die mij ontroert? Ja. Dat rode bloemetje. Dat groen, dat een klein beetje blauw is geworden. Het rood dat aaibaar is gemaakt.Eigenlijk vind ik, zitten er wel wat foto’s bij die goddelijk zijn.