Page 44 - Riet
P. 44
SUKERPOT
Doe we de boot anlegden
tussen riet en snielegoed,
de zeilen streken; dochten
dat gieniene oons zien kon,
gavven we oons over an
een zoele zoemermiddag,
die tintelde van hatstocht.
Een fuut deuk roestigrood
van schaemte onder waeter,
doe hi’j heurde hoe vurig
we mekaander liefhadden.
En een gniezende zunne
zag et gloeperige joongien
van vroeger weer veur him,
dat stiekem een natte vinger
deur de sukerpot haelde,
doe zien moeder evenpies
een aandere kaant opkeek.
Johan Veenstra
Uit: De overkaant van et waeter
Stellingwarver Schrieversronte, 2017
