Page 114 - Tegendraads

112 |
ziet een situatie anders dan ik, want ik ben geen fotograaf. Wel een journalist. Ik heb die fotografische ogen niet. Ik fotografeer wel, zoek naar een mooie instelling en compositie, ik druk af en dat is het. Maar het gaat, letterlijk en figuurlijk, om de plaats waar je staat als mens. Zoals je vroeger het verschil had tussen een fotograaf van de Volkskant en een van de Telegraaf. Die van
de Volkskant stond tussen de stenengooiers tijdens een demonstratie, de fotograaf van de Telegraaf tussen de ME-ers. Het zijn verschillende opvattingen en die zie je terug in de beelden. Dan zie je de macht van de samenleving ten opzichte van het individu en omgekeerd. Dat doet een fotograaf. Daar zit het verschil met wat al die andere mensen met een camera doen. Het is hartstikke leuk dat ze op alle sociale media al die beelden met elkaar delen, maar het zijn geen fotoboeken, het zijn geen verhalen en inkijkjes in hoe een samenleving in elkaar zit, zich ontwikkelt en verandert. Het zou misschien aardig zijn
om die twee eens naast elkaar te zetten bij een grote manifestatie. Hoe kijkt een professionele fotograaf ernaar en wat doet iemand met zijn telefoon?
Je inspireert al die mensen die fotograferen natuurlijk met professionele fotografie, maar je maakt er geen fotografen van.
Ik ontmoette eens de fotografe Marieke van der Velden, in een masterclass van Joop Swart bij World Press Photo. Ze was volgens Joop talentvol en maakte al mooi werk. Ik werkte toen als hoofdredacteur bij de Wereldomroep en er moest een boek worden gemaakt over de deze inmiddels verdwenen internationale radiozender. ‘Het enige wat we kunnen doen,’ zei ik tegen haar, ‘is jou de wereld rondsturen en vragen te kijken hoe de mensen waar we het voor maken onze uitzendingen ontvangen. Hoe luisteren ze ernaar? Kijk eens naar de setting. Kijk ook naar al die kleine radiostations, die onderdelen van uitzendingen van de wereldomroep overnemen. In het Spaans, Portugees, Engels, Frans, Indonesisch en Arabisch. Hoe gebeurt het bijvoorbeeld in Afrika met zo’n opwindradiootje? En hoe ziet community radio er daaruit?’ Dat heeft ze gedaan en er kwamen fantastische leuke foto’s uit, die meer vertelden dan honderd gesprekken met het departement. Alleen maar zeggen dat je ook uitzendingen in het Frans maakt zegt niets, maar een foto van een dorp in Mali of Tsjaad waar je mensen naar de radio ziet luisteren zegt alles.”