Page 24 - De bloei voorbij

22 | Noorderlicht doet, in een kerk of een museum. Maar waar blijf je dan met je actiegerichte fotografie als die altijd in een kerk moet hangen?” Krachtig zwart-wit “Het medium herpositioneert zich en hierbij speelt ‘crossmedialiteit’ een steeds grotere rol. De positie van het beeld, dus ook het fotografisch beeld, verandert daarmee. Wat wil je bijvoorbeeld met een begrip als ‘geëngageerde fotografie’? Natuurlijk moeten we voorkomen dat Europa ‘verbruint’, zoals dat in de jaren dertig het geval was. Maar die kwestie kun je ook op een andere manier aan de kaak stellen. Neem documentaire-fotograaf Ad van Denderen 34. Hij heeft jarenlang de landen rond de Middellandse zee gefotografeerd en ook – al in een vroeg stadium – de bootvluchtelingen. Daar zat een fors politiek statement achter. Nu voelt hij echter de behoefte om minder traditioneel met de documentairefotografie om te gaan. Eerder sloot zijn werk nog aan bij de toen heersende traditie van krachtige zwart-witte documentairefotografie, die vanuit betrokkenheid met de verworpenen der aarde werd gemaakt. Er kwam een moment, zoals hij dat zelf zegt, waarop hij zichzelf niet meer herkende in deze traditie: ‘De dingen waren niet meer wat ze schenen te zijn en ik wilde dat op een of andere manier in mijn fotografie terugzien.’ Het meest recente project van Van Denderen over het Israëlisch-Palestijnse conflict dat net te zien geweest in Huis Marseille 35 is ook een goed voorbeeld. Hij gebruikt steen als metafoor voor het verbeelden van het conflict: steen als enige wapen aan de kant van de Palestijnen én steen als bouwmateriaal voor de scheidingsmuur en de vele nederzettingen van kolonisten. Ad geeft daarmee aan geen partij meer te kunnen kiezen in de complexiteit van dit conflict en laat dát zien.” Fotografie met een boodschap “Het mes van de politieke fotografie is bot geworden. Op het moment dat je fotografie laat zien die toont wat er aan de hand is, bereik je wél je publiek. Maar de opgelegde iconografie die kenmerkend is voor veel sociaal- fotografische uitingen van dertig, veertig jaar geleden is niet meer van deze tijd. Zie jij nog beelden van lege fabriekshallen waar het altijd tocht, van foute politici tegenover sombere arbeiders, even weg van hun lopende band of wachtend bij het stempellokaal of beelden van knuppelende politieagenten, die dikke sigaar rokende vertegenwoordigers van het grootkapitaal tegen het volk in bescherming nemen?