Page 131 - Tegendraads

Opdonders
Pim Milo
“Toen Noorderlicht begon was de fotografie een
beetje wat de poëzie in de literatuur is. Erkend,
maar toch een ondergeschoven kindje, dat
heel moeilijk aan podia kan komen. Eigenlijk
had je festivals nodig om fotografie te kunnen
presenteren. Noorderlicht was een van de eerste echt serieuze podia voor fotografie.
Fotografie is zich daarna heel anders gaan ontwikkelen. Het werd serieus, duur, te duur zelfs om tijdens festivals op te hangen. Je kreeg op een gegeven moment het idee dat het eigenlijk in een museum thuishoorde, vond ik. Je maakt ook geen festival over het olieverfschilderij of over de droge naald ets. Het is gewoon serieuze kunst en zo moet het ook gezien worden.
Door de stijgende prijzen kon je het niet meer maken om foto’ s op te hangen in een ruimte die voor de rest van het jaar leeg stond en niet goed geconditioneerd werd.
Ik was in die tijd betrokken bij het fotofestival Naarden. Die vestingwallen zijn hartstikke vochtig en niet bewaakt. Ik vond het toen oneerbiedig worden om daar foto’s te laten zien.”
Positie fotografie
“Inmiddels is fotografie een erkend medium. Het heeft zijn plek veroverd en er worden serieuze tentoonstellingen mee gemaakt. Het valt me op hoe goed die zijn vormgegeven de laatste jaren. Ik heb met grote bewondering gekeken naar Michael Wolf in Den Haag 93. Dat hing daar fantastisch mooi. Verder
Serieuze kunst
| 129
Tekstschrijver en auteur