Page 92 - Tegendraads

Arsenicum of witte wijn
Nynke Stellingsma
“Ik ben het niet met Ton eens dat
maatschappijkritische kunst niet meer
wordt gesubsidieerd. Dat gebeurt, althans
binnen de podiumkunsten, wel degelijk bij
de instellingen die in de BIS zitten. Daar
wordt zeer beslist maatschappijkritische
kunst gemaakt. Maatschappelijke thema’s krijgen er letterlijk en figuurlijk een podium. Ola Mafaalani 84 heeft in haar stukken thema’s naar voren gebracht,
zoals de vreemdelingenproblematiek, de wereld van de blinden, de geestelijke gezondheidszorg en de wereld van de politieke besluitvorming (met het stuk Borgen).
Maar ik denk wel dat er in aard en omvang minder kritische kunst is. Het zit tegenwoordig denk ik in een andere hoek: bij de rappers en de singer-songwriters, waarbij je goed moet luisteren om te horen wat er gezegd wordt. Misschien is kunst soms ook te genuanceerd om nog gehoord of gezien te kunnen worden. We leven in een oneliner maatschappij. Er is minder aandacht voor nuance en het moet snel en direct.”
Sterk en kwetsbaar
“Je moet niet zelf aan de grote klok hangen dat je tot de top behoort. Dat moeten anderen eigenlijk voor je doen. We hebben hier in Groningen vaak onvoldoende in de gaten wat we allemaal in huis hebben en of we dragen dat niet zo uit. Maar we hebben een fantastisch orkest, een prachtig museum, het Noord Nederlands Toneel en sterke festivals. En we hebben Noorderlicht. Maar ga maar eens aan iemand op straat vragen of hij Noorderlicht kent. Men weet het niet. Dat ligt ook aan Noorderlicht zelf.
Kunst als spiegel?
90 |
Directeur van De Oosterpoort & de Stadsschouwburg Groningen