Page 96 - Tegendraads

94 |
Festival
“Tien, vijftien jaar geleden kon je subsidie krijgen voor een project, als je beschreef welke interessante ontwikkelingen ergens gaande waren en dat ze moesten worden vastgelegd voor later. Dat waren criteria om geld te krijgen voor een fotoserie.
De intellectuelen van het Mondriaan Fonds en de beleidsmakers van het ministerie vinden dat tegenwoordig ineens journalistiek, dus moet de krant het maar betalen, maar die doet dat niet.
Vroeger hingen er bij Noorderlicht series van een stuk of twintig foto’s bij elkaar, waarvan er een paar in de krant kwamen, omdat de fotograaf daarmee een relatie had. Het hele verhaal kon je dan zien bij Noorderlicht. Nu zie je bij de laatste tentoonstellingen dat er van elke serie een paar foto’s hangen die ook in de kant staan. Noorderlicht is noodgedwongen een vestibule van de krant geworden, want de subsidiënten hebben liever dat je veel fotografen laat zien in plaats van lange series van een beperkt aantal kunstenaars, want anders is het geen festival. Net als bij blockbusters gaat het meer om het spektakel.
Eigenlijk horen de subsidiegevers objectiverende criteria te hebben, maar zo werkt het niet. Er is altijd een soort partijkartel dat de zaak beïnvloedt. Als jij maar vriendjes bent met het kartel, krijg je je geld. En ze moeten je geloven. Als je te optimistisch doet, val je door de mand. Eerst was er in het Noorden een PvdA-bolwerk en daar zat Noorderlicht
bij. Dus we zaten goed. Maar nu is er een D66-kartel. Dan zie je ineens acht ton naar een geluidswalletje in de schouwburg gaan, waarvan een D66-er in de Raad van Toezicht zit én in het bestuur van het Beringer Hazewinkel fonds.”
Opdrachtgeverschap
“Geef dertigers in de beeldende kunst gewoon een studiebeurs van een jaar en geef veertigers een jaar lang een bijdrage om een project doen. Laat mij als zestiger een boek
VijfDE AkTE
ETkA EDfjiV