Page 95 - Tegendraads

Mensen als Ton, die zo met de inhoud bezig zijn, die de kwaliteit zo scherp bewaken, willen niet terecht komen in oneliners en rekenmodellen en in al die formats van overheden, omdat zij heel anders in elkaar zitten.
Je kunt weliswaar van alles van die ontwikkeling vinden, maar dat kun je ook van het weer. Toch moet je je erop kleden. Mensen die zich op de inhoud, op de nuance richten voelen zich in dit klimaat bedreigd. Ik kan me met hen heel goed identificeren, want uiteindelijk kun je niet zonder inhoud en heb je een vak dat langere lijnen heeft, waarover je langere tijd moet nadenken. Maar je moet je met die inhoud wel verhouden ten opzichte van allerlei andere maatschappelijke belangen.”
Fotostad?
“Het feit dat Noorderlicht tot in New York bekend is weten maar weinigen. Het feit dat Noorderlicht bijdraagt aan de culturele propositie van de stad kan naar mijn idee veel sterker worden uitgedragen. Waarom kunnen wij in de stad wel een pand knalroze verven, maar er niet een weergaloos mooie en grote foto ophangen? Waarom kunnen we, als de V&D weggaat, in het lege pand niet een portrettengalerij van Noorderlicht hangen? Er is natuurlijk regelgeving, maar dat kan nooit de reden zijn waarom je de deur dicht moet doen. Heeft men in Groningen al eens gedacht: ‘Wij zijn een fotostad?’ Dat moet Groningen wél gaan denken. De potentie is er. Duw dat ‘fotodenken’ erin!”
Arsenicum
“Ik ben erg gesteld op Ton, omdat ik hem zo’n goed voorbeeld vind van iemand die met hart, passie en ziel voor de inhoud strijdt. Hij heeft die positie altijd vastgehouden om van daaruit te blijven gaan en staan voor Noorderlicht. Hij heeft ook geen enkele methodiek geschuwd om mensen die er anders over dachten verbaal naar de andere wereld te wensen. Zo ben ik ook onderwerp geworden van een nachtelijke mail waarin hij mij de keuze gaf: wordt het een glas witte wijn of arsenicum? Ik kon dat waarderen, omdat ik dan dacht: ‘Je hebt iets op je lever.’
Ik vind Ton een lief, betrokken en emotioneel mens. Ik hou van zijn heel eigen en specifieke manier van kijken naar de wereld, maar soms vergeet hij daarbij een ander aan te kijken. Als je hem daarop aanspreekt en daarvan doordringt krijgt hij dat heel goed in de gaten. Dus ik drink graag een glas met hem, maar dan kies ik wel voor de witte wijn.”
| 93