Page 7 - De bloei voorbij

Fotograaf “Toen ik een jaar of twaalf was werd mijn vader ontslagen als werknemer van de staatsmijnen die dichtgingen. Ik vond dat als kind pijnlijk, ingewikkeld en onrechtvaardig. Op mijn vijftiende sloot ik mij mede daarom aan bij de politiek geëngageerde groepen van die tijd, die streden tegen het onrecht in de wereld, zoals het Angola Comité en het Zuid-Afrika Comité. Zo kwam ik terecht bij de KEN/ML 1, waar Koos van Zomeren 2 op de zaterdagochtenden mijn gids- en leidsman werd in deze internationale strijd. Ik ging vervolgens naar de onderbouw van de Pedagogische Academie in Maastricht. In het gebouw van die academie was een wand met foto’s, die over de problemen in de Derde Wereld gingen. Deze foto’s lieten zien dat het noodzaak was de wereld te verbeteren. Dat deed mij besluiten om fotograaf te worden.” School voor de Fotografie “Je had een Havodiploma nodig om te worden toegelaten tot de School voor de Fotografie, die nu onderdeel is van de KABK 3. Dat diploma had ik niet. Ik ben een jaar lang ’s nachts, met alleen gastarbeiders als collega’s, in de flessenfabriek in Maastricht gaan werken om geld te verdienen voor een camera. Ik heb de foto’s die ik daarmee maakte naar de academie gestuurd en werd toegelaten. We zijn met de opleiding vlak voor ons afstuderen naar een soort beurs voor professionele en amateurfotografen van Agfa 4 in België geweest. Daar hielden ze een fotoshoot, het meest vreselijke begrip dat er bestaat in de fotografie. Er stonden sexy dames op de catwalk die door de amateurs konden worden gefotografeerd. Ik ben de catwalk opgelopen en heb een van hen gefotografeerd met een hele forse groothoek, bijna met de camera op haar neus, waardoor een vertekend gezicht ontstond. | 5 PRolooG GooloRP